Zonder oordeel kan het ook

Het kwartje was gevallen. Oordelen schept afstand en verkilt relaties. Weg luisterruimte, onderhandel ruimte, laat staan luisterliefde. Het besluit viel ook:
‘Voortaan zou ik met open hart en ogen om mij heen kijken, denken en reageren.’

Zo fietste ik op een lentedag naar mijn werk. Een dag te mooi voor de auto.Zonder jas op weg. Daar reed ik over het smalle fietspad over een bruggetje. Daar ging het mis, er kwam een tegenligger aan. Mijn fietsbel liet ik nog vrolijk klingelen. Ik dacht, die mevrouw, red het nooit met dat gewicht langs mij dit brakke bruggetje over….dit gaat mis, helemaal mis!

Het oordeel kwam als een voltreffer. Gevolgd door een oordeel over het feit dat ik oordeelde. Ik wist toch zeker beter, ik snapte het toch, ik ging het toch anders doen?

Oordelen, doen we allemaal. Zelfs als je denkt dat het niet zo is. Dat is alweer een oordeel namelijk. Ons brein wil situaties kunnen be-oordelen. In een split second, anders kun je überhaupt niet fietsen of auto-rijden. Het onderscheid leert je wanneer be-oordelen handig is en wanneer je doorschiet in ver-oordelen. Vermoed dat jij ook wel een paar tips kunt gebruiken? Hierbij heb je er 7!

1. Gebruik je zintuigen bewust als ontvangers en leer te benoemen wat je letterlijk ziet en hoort zonder interpretatie of (onder)waardering.
2. Blijft het oordeel toch in je hoofd zoemen, vraag jezelf:
   ‘Kan ik zeker weten dat dit waar is, wat ik nu denk?’
3. Als je nu nog steeds vindt dat het waar is of waar lijkt, vraag jezelf af:
   ‘Hoe is dit oordeel ook op mijzelf van toepassing?’
4. Vind je het nog steeds oordeel waardig en waar? Vraag jezelf af:
   ‘Welke grens wordt overschreden.’
5. Als je nu weet weet welke grens dat is, vraag jezelf af:
   ‘Wat voel ik nu precies?’ Neem de tijd om dat waar te nemen.
6. Nu je weet welke grens overschreden is en welke emotie actief is. Vraag jezelf af:
   ‘Is het echt belangrijk voor mij, voor de ander of de situatie?’
7. Zo nee, laat het gaan, het is de sop in de kool niet waard en richt je op dingen die wel belangrijk zijn. Want alles wat je aandacht geeft groeit. Wel zo fijn als het dingen zijn die je graag ziet groeien.
   Zo ja: Vertel wat je ziet, hoorde in de ‘ik’ vorm, wat je verwachting was, welk gevoel het bij je opriep, waar het belangrijk voor was of welke grens geraakt werd en eindig met een concreet en haalbaar verzoek aan de ander.

Effect: Je trekt ruis uit de lucht, je blaast ruimte in je hoofd en in je hart en je communiceert moeiteloos als een coach zonder er per se een te zijn.

Doe je mee in het volgende NLP seizoen?