Piekeren of reflecteren

‘Dan kan ik er niet van slapen’, zegt hij.
‘Het verbaast mij, want ik denk steeds: ‘kom op nou man,  zet je erover heen en het lukt me niet.’ ‘Hoe kom ik daar vanaf?’

Een onrustig hoofd, met om elkaar heen springende gedachten als vlooien in een doosje. Je herkent het vast in meer of mindere mate, als je het vaak hebt weet je hoe irritant het is.
Een rondje zelfreflectie maakt het vaak erger, want daarmee krijgen al die vlooien een spreekballon op hun hoofd.

Behalve dat het een teken van stress is, daalt het geduld met jezelf en met anderen.
Luisterruimte krimpt of verdwijnt en het vermogen om met aandacht je doelen en acties met plezier levend te houden,  glippen ze onder je handen vandaan en dat levert weer een nieuwe golf frustratie op.

Noem het belemmerende gedachten, die ontspruiten uit een rot gevoel en vice versa.
Ze houden elkaar bezig en bevestigen elkaar. Iedere gedachte heeft een effect op je emoties en emoties kweken neuropeptiden. Neuropeptiden ‘reizen’ naar je lichaamscellen en delen de informatie ter plaatse. Vandaar dat je fysiek last kan krijgen van je mentale gesteldheid. Zoals een van de NLP vooronderstellingen zegt dat  lichaam en geest een cybernetische eenheid is – en elkaar wederzijds beïnvloeden. Reden te meer om daar de finesses van te herkennen.

Het kan anders!

Vele wegen naar Rome uiteraard en  je krijgt er hier 2 om uit te proberen.

1. Weet waar je een intens belang aan hecht, want dat bepaalt je gedachten stroom.
Als je het bijvoorbeeld belangrijk vindt om gewaardeerd te worden en je ervaart het niet…dat kan het een trigger zijn voor een pieker sessie. Weten, hoe je in dit voorbeeld, jezelf kan waarderen helpt al heel veel.
Ga eens na op welk moment in je leven jezelf een tof mens vond. Het hoeft niets groots of meeslepends te zijn, gewoon iets eenvoudigs is genoeg. Als die herinnering een glimlach teweeg brengt, ben je op de goede weg.

2. Je aandacht in het hier en nu brengen. Want in het huidige moment is er meestal niets aan de hand. Geef je  zintuigen iets anders te doen. Letterlijk (hardop) noemen wat je ziet in alle details, wat je hoort, wat je voelt aan warmte, kou en hoe je ademt. Let ook op wat je ruikt en of proeft. Door deze simpele opdracht, vul je jouw brein met andere informatie en dat heeft een kalmerend effect voor je hele systeem.

Zodra je voelt dat het kalm wordt in je hoofd en in je lijf, heb je de basis voor zelfreflectie gelegd. Dan kun je leren van je gedragspatronen en van feedback loops. Reflectie wordt een manier om nieuwe plannen aan te boren of oude af te stoffen, samen met de inspiratie om er werkelijk mee aan de slag te gaan.

Ah zegt hij, toen hij het door kreeg:
‘Nu snap ik wat er bedoeld wordt met piekeren is de verkeerde kant op fantaseren.’

Precies,  juist als je hoofd er niet naar staat is het een startsein om het anders te gaan doen.