De leugen om te deugen

Liegen om braaf te zijn, om zonder straf een avontuur te beleven of om iets zelfstandig te doen in de hoop op een trotse reactie en om teleurstellingen voor te zijn. Niemand wil een teleurstelling zijn voor iemand anders, toch? Daarom liegen kleine en grote mensenkinderen zelfs tegen mensen die ze liefhebben, misschien zelfs juist.  Om ze te sparen, om de liefde te bewaren, de band niet te schenden. Niet te horen krijgen, als je echt om mij zou geven dan…zou je niet of zou je juist…
Inderdaad, dat is emotionele chantage en dat gaat sneller, dan op het eerste gezicht lijkt en komt op iedere schaal en laag terug in de maatschappij. De onderlinge grens is de leidraad voor schaamte en schuldrekeningen in een relatie.  Zelfs als die grenzen niet helder zijn en ook als ze eerder wel helder waren. Precies de factoren die verbinden en afstoten en de pijn zorgt voor herhaling van zetten. Schaamte en schuld zijn makkelijke opvoed instrumenten en hoe meer rigiditeit in de sturing, hoe sterker de neiging om braaf te lijken. Compliant heet dat tegenwoordig. De ondeugd, volgens de aangeleerde mores, wordt langzaam maar zeker onderdrukt. Eenmaal aangepast zeggen ouders: ‘Jantje is eindelijk volwassen.’ Jantje is gewoon geprogrammeerd om wenselijk gedrag te demonstreren, hij gaat zelfs anderen programmeren, dus keurig jantje wordt zelf een sergeantje. Het duurt meestal jaren, voordat jantjes op zoek gaan, wie ze waren voordat ze deugden. Meestal pas als het masker begint te kraken of als geen enkel masker lekker past.

Geen conflicten aangaan bijvoorbeeld, geen nee zeggen en niet boos worden levert veel lieve vrede op, zeker als je instinctief weet dat je kop er af gaat als je wel het conflict aangaat. Als kind trek je namelijk vaak aan het kortste eind. Doe je het later nog steeds, kweek je juist conflicten, van die sluimerende, etterende conflicten. Je deugt, maar je liegt tegen jezelf en daarom ook tegen anderen. Waar je het aan merkt is een wijzend oordelend vingertje, want als je zelf vindt dat je echt keurig bent, projecteer je onderdrukte ondeugd op anderen. Je bent je meestal van geen kwaad bewust tot enorm goed bedoeld. Daarom vinden de leugen en het deugen elkaar zo makkelijk in de schone schijn. De ‘waarheid’ ziet er helaas helemaal niet zo geloofwaardig uit, wel naakt, rauw en pijnlijk makkelijk af te wijzen.

Met NLP leer je dat iedere waarheid stut op persoonlijke subjectiviteit vanuit aangeleerde programma’s en om die reden altijd het onderzoek waard. Bekennen dat je een deugniet bent (wie niet?) is een mooie start, dan schrik je niet meer van de onderste steen en vallende maskers. Schaamte en schuld kunnen letterlijke blikopeners zijn, als je er niet meer voor wegloopt. Ook als je dit leest en je ongemakkelijk voelt…speciaal voor jou: het is je schuld niet, het zijn menselijke automatismes, projecties en die kun je doorprikken.
Je kern is puur, liefdevol en open voor ervaringen.

Hoe onbevangener je wordt, hoe meer verschillen verrijken in plaats van splitsen. Want achter alle spiegels van grenzen, botsingen en leugens zijn we tenslotte allemaal mensen die ‘domweg’ in liefde, gelukkig en gezond willen ‘zijn’ …en als je eenmaal wilt dan is kunnen dichtbij.

Voor 2022 voor iedereen de wens om een ontwapenend eerlijk, ondeugend, eigenwijs jaar te creëren. Doe je mee?